นักข่าวจึงมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการปิดล้อม การมีส่วนร่วมของพวกเขาเป็นการยกย่องแนวทางปฏิบัติของ ” นักข่าว gonzo ” ซึ่งมีชื่อเสียงในเกือบหนึ่งศตวรรษต่อมาโดยนักเขียน Hunter S. Thompson ซึ่งนักข่าวเข้าร่วมในการดำเนินการมากกว่าที่จะรายงานอย่างเป็นกลาง เคลลี่มีความสัมพันธ์ทั้งรักทั้งเกลียดกับสื่อมวลชน เขาเคยเขียนว่า ถ้าฉันปล้น ปล้น ล้างผลาญ และฆ่าทุกอย่างที่ฉันเจอ ตัวละครของฉันคงดำไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว แต่ฉันขอขอบคุณพระเจ้า มโนธรรมของฉันยังใสสะอาดราวกับหิมะในเปรู …
ในช่วงต้นของการปิดล้อม นักข่าวได้หลบเสียงปืนที่สถานี จนกระทั่ง
พวกเขาเห็นกระต่ายเลือดไหลออกจากข้อมือ แคร์ริงตันเขียนว่า เราเสียบปลายแต่ละด้านของบาดแผลด้วยเศษผ้าฝ้ายและมัดด้วยผ้าเช็ดหน้าผ้าไหม … คุณ Hare เขียนเรียงความอีกครั้งเพื่อเริ่มต้นที่โรงแรม เขาได้ประมาณห้าสิบหลาเมื่อเขาหันหลังกลับและหมุน เราวิ่งไปหาเขาและประคองเขาไปที่ตู้รถไฟ และที่นั่นเขาหมดสติเพราะเสียเลือด … กระสุนบางส่วนจากระเบียงส่งเสียงหวีดหวิวและส่งเสียงกระหึ่มมาที่เรา
ในขณะที่การปิดล้อมยังคงดำเนินต่อไปในช่วงเช้าตรู่ นักข่าวได้บันทึกเสียงร่ำไห้ของแอน โจนส์ แม่บ้านของ Glenrowan Inn เมื่อลูกชายของเธอถูกยิง ตลอดจนเสียงปืนของ Kelly บนหมวกกันน็อคที่น่าขนลุก ซึ่ง Carrington เขียนว่าฟังดูเหมือน “เสียงดัง” เหมือนวงค้อนบนทั่ง”
การสัมภาษณ์ของพวกเขากับตัวประกันที่ได้รับการปล่อยตัวเปิดเผยว่าสมาชิกแก๊ง Joe Byrne ถูกยิงขณะที่เขาเอื้อมมือไปหยิบขวดวิสกี้ ซึ่งกลายเป็นอีกฉากการปิดล้อมของ Kelly เช่นเดียวกับ Curnow ที่ตกขบวนรถไฟ
จากรายละเอียดที่จับใจทั้งหมดที่นักข่าวบันทึกไว้ คำอธิบายแรกของพวกเขาเกี่ยวกับพรานป่าที่โผล่ออกมาในชุดเกราะของเขาท่ามกลางหมอกยามเช้าเป็นสิ่งที่พิสูจน์แล้วว่าสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้สร้าง Kelly รุ่นต่อๆ ไปมากที่สุด
อัลเลนเขียนว่าหมวกใบนี้ “ทำมาจากผาลไถนาที่ขโมยมาจากชาวนารอบๆ เกรตา” โดยบรรยายถึงการสร้างใบมีดตัด และเรียกเขาว่า “ชายสวมหน้ากากเหล็ก” แคร์ริงตัน เขียน ทันใดนั้น เราสังเกตเห็นร่างสูงใหญ่ในชุดขาวค่อยๆ ย่องมาทางโรงแรม ไม่มีหัวให้เห็น และในแสงสลัวของรุ่งเช้า มีไอน้ำพวยพุ่งขึ้นจากพื้นดิน ดูเหมือนว่าคนทั้งโลกจะเหมือนวิญญาณ
ของพ่อของแฮมเล็ตที่ไม่มีหัว มีเพียงคอที่ยาวและหนามาก
ร่างนั้นเซและหมุนไปมาเหมือนคนเมา และหลังจากนั้นไม่นานก็ล้มลงใกล้กับขอนไม้ที่ตายแล้ว จากนั้นมนต์สะกดก็พังทลายลง และเราทุกคนรีบรุดหน้าไปดูว่าใครและใครคือศัตรูตัวฉกาจของเรา […] หน้ากากเหล็กถูกฉีกออก และที่นั่น ท่ามกลางแสงจ้าของวัน คือลักษณะของ Ned Kelly ผู้กระหายเลือดอย่างแท้จริง .
ฟุตเทจภาพยนตร์อันล้ำค่าที่ได้รับการบูรณะโดยหอภาพยนตร์และเสียงแห่งชาติออสเตรเลียของภาพยนตร์เรื่อง The Story of the Kelly Gang ในปี 1906 ซึ่งเป็นภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรกของโลกแสดงให้เห็นว่าเคลลี่ยิงใส่ตำรวจในชุดเกราะอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา จากนั้นลำตัวที่ตายแล้วล้มลงบนพื้นล้อมรอบด้วย ตำรวจ. ฉากนี้เหมือนกับที่แคร์ริงตันและเพื่อนร่วมงานบรรยายไว้ในรายงานของพวกเขา
บางทีคำอธิบายของเคลลี่ของแคร์ริงตันที่น่าเชื่อถือที่สุดก็คือพยานสมมติของปีเตอร์ แครี่ในคำนำของ True History of the Kelly Gang
หลังจากที่เขาถูกยิงที่ขา พยานเล่าว่าเคลลี่ “หมุนตัวเซไปมาเหมือนคนเมา” และล้มลงใกล้กับขอนไม้ที่ตายแล้ว คำนำของหนังสือและ รายงาน Argus ฉบับแรกของ Melvin ทั้งสองกล่าวถึง Kelly หลังจากที่เขาล้มลงในฐานะ “สัตว์ป่าที่ถูกนำเข้าสู่อ่าว”
พยานของแครี่อาจเป็นเรื่องสมมติ แต่บัญชีของเขาอ้างอิงจากบัญชีของนักข่าวที่พบเห็นการจับกุมของเคลลี่ แครี่ให้เครดิตแหล่งค้นคว้ามากมายของเขาแก่เอียน โจนส์ นักประวัติศาสตร์ของเคลลี่ ซึ่งตีพิมพ์ซ้ำเรื่องบัญชี ของแคร์ริงตัน ชื่อ Catching the Kellys – A Personal Narrative of One who Went in the Special Train พร้อมภาพประกอบในNed Kelly: The Last Stand เขียนและภาพประกอบโดยผู้เห็นเหตุการณ์ .
นักข่าวช่วยตำรวจถอดชุดเกราะของ Kelly และพาเขากลับไปที่สถานี ตัดรองเท้าบู๊ตออกและทำให้เขาอบอุ่น ในขณะที่สัมภาษณ์เขาในขณะที่การปิดล้อมยังคงดำเนินต่อไปกับพรานป่าที่เหลืออยู่ในโรงแรม
McWhirter ตั้งข้อสังเกตว่าบุชเรนเจอร์นั้น “สงบ”
“ฉันคุยกับเขาหลายครั้ง เขาบอกฉันว่าเขาเบื่อชีวิต เพราะเขาถูกล่าเหมือนสุนัขและไม่สามารถพักผ่อนได้” แคร์ริงตันเขียน เขาอธิบายถึงเสื้อผ้าของเคลลี่ที่อยู่ใต้ชุดเกราะ ซึ่งเป็นเสื้อเชิ้ตแบบอาชญากรรม (หมายถึงเสื้อสักหลาดสีไม่มีกระดุม) ที่มีจุดสีดำขนาดใหญ่
จากนั้นนักข่าวก็หันความสนใจไปที่การเผาโรงแรมซึ่งมีฉากหลังเป็นภาพวาดGlenrowan ของ Sidney Nolan ในปี 1946 ซึ่งแสดงภาพ Kelly ที่ล้มลงสูงตระหง่านในชุดเกราะเหนือตำรวจและผู้ติดตามชาวอะบอริจิน
เคลลี่ถูกแขวนคอในเมลเบิร์นในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2423 ไม่กี่เดือนหลังจากการนั่งรถไฟของนักข่าวและการปิดล้อม
นักข่าวยังคงทำงานต่อไป โดยเมลวินกลายเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในสี่คนในการสื่อสารมวลชนแบบมีส่วนร่วม หลังจากถูกคุมขังในฐานะนักข่าวสงครามเขาเข้าร่วมกับเรือเฮเลนา ในฐานะลูกเรือเพื่อตรวจสอบ ปกปิด การค้า ” นกแบล็กเบิร์ด ” ที่ผูกมัดชาวเกาะแปซิฟิกใต้กับไร่อ้อยของออสเตรเลีย
ในการทบทวนภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรก – The Story of the Kelly Gang และนิทรรศการในปี 1906 นักวิจารณ์ The Ageเขียนว่า “หากมีความไม่สมบูรณ์ในรายละเอียด อาจมีเพียงไม่กี่คนในห้องโถงที่มีความทรงจำนานพอที่จะตรวจจับได้”
ถึงกระนั้น ภาพยนตร์ในปี 1906 ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์โดย Argusเนื่องจากไม่ซื่อสัตย์ต่อคำอธิบายดั้งเดิมของชุด “คนสำส่อน” ของเขาตามที่ Carrington และเพื่อนร่วมงานอธิบายในวันนั้น
ศิลปะอาจอยู่ในสายตาของการตีความ แต่ฉากต่าง ๆ มาจากร่างแรกของประวัติศาสตร์
